در معماری منظر و طراحی باغ، یک آبنما میتواند شامل یک یا چند مورد از طیف وسیعی از فوارهها، استخرها، حوضچهها و آبشارهای کوچک و بزرگ و نهرهای آب باشد. پیش از قرن هجدهم، بیشتر آبنماها را به کمک نیروی گرانش طراحی میکردند؛ اگر چه در باغهای معلق بابل، آنگونه که استرابو آنها را توصیف کرده است از پمپهای پیچمانند ارشمیدسی استفاده شده است، اما در سایر نمونهها تلمبههای هیدرولیکی به کار رفته است.
در آبنماهای باستانی از نیروهای گرانشی، نیروی انسانی و یا حیوانات برای پمپ کردن آب استفاده میکردند. در گذشته نیروی لازم به وسیله موتورهای بخار تامین میشد. در اروپای مدرن، فوارهها و آبنماها در باغهای شگفت انگیز ثروتمندان یافت میشد، اما در دوران مدرن، آب نماها بخشی از طراحی شهری محسوب میشوند که شهرداریها یا سازمانهای عمومی آنها را میسازند؛ آبنماها امروز در اکثر باغها در خانههای طبقه متوسط یافت می شوند. با اقبال بازار ساخت و ساز، طیف وسیعی از طرح های خلاقانه در حوزه آبی به وجود آمده و مردم از متدهای جدید و جایگزین روشهای قبلی در باغ های خود استفاده می کنند.
آبنماهای مدرن به طور معمول نیازی به پمپ کردن آب از بیرون ندارند و خود دارای مخزن ذخیره هستند که میتواند یک حوضچه و یا یک مخزن مخفی باشد. این مخزن میتواند بخشی از آب نما باشد و یا در زیر زمین قرار گرفته باشد.
یک آب نما میتواند در محیط داخلی و یا در فضای باز بوده و هر اندازه ای داشته باشد. از یک فواره رومیزی تا یک آبشار بزرگ در یک مرکز تجاری که تمام یک دیوار را میپوشاند میتواند با هر مصالح و موادی ساخته شود، از جمله سنگ گرانیت و تراورتن، فولاد ضد زنگ، رزین، آهن یا شیشه.
اکثر آب نماها به صورت الکتریکی کنترل میشوند، از کنترل کنندههای تایمری ساده تا کنترلهای پیشرفته برای هماهنگی موسیقی، آب و نور
آب نماها مزایای دیگری نیز برای صاحبخانه ها فراهم می آورند، از جمله افزایش جذابیت نمای ظاهری ساختمان، ارزش منزل مسکونی، کاهش آلودگی صوتی (صدای آب به صداهای بیرون غلبه میکند)، افزایش رطوبت در مناطق خشک و بهبود کیفیت هوا ... .
به یاد داشته باشید تماشای تصاویر بیشتر از آبشارها و مناظر طبیعی، به شما در خلق ایده های جذاب در ساخت آبنماها و برکه ها کمک می کند. هر چه شما تصاویر بیشتری از آبریزهای طبیعی مشاهده کنید، قدرت خلق فضایی دلنشین و طبیعی تر برای محوطه و منظر طبیعی شما آسانتر خواهد بود. محل شروع آبنما، مکان ریزش آب، چگونگی جریان آب بر روی سنگ و در محوطه شما، از نکات کلیدی در هر چه طبیعی تر جلوه نمودن سازه های آبی شماست.
طراحی آبنما یا آبشار شما به توپوگرافی محوطه شما، نوع پمپ و سایز لوله ها، حجم آب در گردش، حجم آب داخل برکه و سایر فاکتورهای سایت شما، بستگی دارد. نکته ای که از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است رعایت مقیاس در ساخت سازه های آبی شماست. اشتباهات رایجی که در ساخت آبنماها روی می دهد استفاده از حجم عظیمی از مصالح در ساخت آبنماهای بزرگی است که نه تنها شباهتی به آبنما ندارد، بلکه به دلیل عدم رعایت مفیاس مناسب با ساختمان و محوطه، به کوهی بزرگ می ماند. صدای آبنما نه بایستی آنقدر کم باشد که به گوش نرسد و نتواند حس جریان یافتن آب را القا کند و نه آنقدر بلند باشد که موجب اذیت شود. شیب مناسب صدا را ملایم تر میکند. استفاده از تخته سنگ های بزرگ و کشیدده برای اجرای شیب های ملایم تر مناسب تر است.
در برخی مواقع استفاده بیش از حد از عناصر طبیعی، موجب انتزاعی شدن محوطه شده و تصویری متضاد به بیننده ارائه می دهد. اگر محوطه شما قابلیت ایجاد آبنمایی را به لحاظ شیب و ارتفاع ندارد، سعی بیش از حد برای تولید آن نکنید، بلکه مدل های دیگر آبنما را برای اجرا در آن محیط در نظر بگیرید.
در حیاط های صاف ( بدون پستی و بلندی ) آبریزی که به لحاظ بصری از جای خاصی سرچشمه نگیرد، به هیچ گونه، طبیعی به نظر نمی رسد.
به کارگیری سنگ های بزرگتر با تعداد کمتر، بهتر از به کارگیری سنگ های کوچکتر با تعداد بیشتر است.
به یاد داشته باشید که هر چه شما محیط ایده آل تر و طبیعی تری را تدارک ببینید، حضور بیشتری در آن خواهید داشت؛ بنابراین سعی کنید تنوع بیشتری به لحاظ زوایای دید در اطراف محیط خود ایجاد کنید.